‘Als jonge ondernemer heb je weinig te verliezen’

Als kind al was hij gefascineerd door auto’s. ‘Ik vond het geweldig dat een auto je overal naar toe kan brengen. Of we nu spontaan naar Spanje of Frankrijk wilden, alles was mogelijk. Dat gevoel van vrijheid is wat een auto voor mij betekent. Het gaat me niet om de snelheid of het geluid van de motor, het gaat me om de flexibiliteit en om de mogelijkheden. Dat is precies wat we doen met Amber. Wanneer je maar wilt staat er een auto voor je klaar om je te brengen naar waar dan ook.’
Zijn bedrijf, met inmiddels zo’n 65 medewerkers, timmert serieus aan de weg als nieuw mobiliteitsconcept. ‘We hebben een vloot van een kleine tweehonderd 100% elektrische BMW i3’s die onze ‘operators’ desgewenst naar de klant brengen op het moment dat deze dat wil. En rijden maar.'

Dat ideeën en initiatieven van hem meteen gaan vliegen, is iets wat hij herkent. ‘Ik lijk daarin op mijn vader. Mijn vader heeft altijd van zijn hobby zijn werk kunnen maken. Hij kocht een camera en vervolgens kwamen er vanzelf opdrachten binnen. Hij programmeerde voor z’n lol en voordat hij het wist had hij werk als softwareontwikkelaar. Als muzikant nam hij een cd op en dan verdiende hij daar zijn geld weer mee. Dat heb ik van hem geleerd. Niet te lang over dingen praten, maar gewoon doen en gaandeweg leren. Dat is echt mijn manier van werken. Ik ben ervan overtuigd dat de praktijk dé omgeving is om te toetsen of een idee werkt.’

Tegelijkertijd is Hans zeer doelgericht en gefocust. ‘Als ik weet wat ik wil, ga ik recht op mijn doel af en moet daar veel voor wijken. Het is niet dat ik dan per se wil winnen, maar ik wil vooral niet verliezen. Daar zet ik me dan enorm voor in. Soms gaat dat ten koste van de autonomie van anderen. Dan hebben de mensen om mij heen het idee dat ze geen ruimte krijgen om zelf beslissingen te nemen. Ik loop dan te hard van stapel en wil het vooral op míjn manier. Loslaten is dan ook niet mijn sterkste kant. Tot op detailniveau weet ik hoe ik het hebben wil en dat laat ik ook weten. Ik kan daardoor soms een echte micromanager zijn. Heel irritant.

Grappig genoeg ben ik soms ook conflictmijdend. Als het nodig is om mijn doel te bereiken, ga een conflict niet uit de weg. Maar als het niet écht nodig is, ga ik er niet om vechten. Achteraf werkt dat dan vaak tegen me omdat zo’n probleem natuurlijk niet weggaat.'

Amber is overigens niet z’n eerste bedrijf. Hans: ‘Op mijn 21e had ik samen met een compagnon al een eigen ingenieursbureau: Vention Technologies. Mijn compagnon was de technische man, ik de commerciële. Dat klinkt natuurlijk heel stoer, maar juist omdat je jong bent heb je weinig te verliezen. Het is ook niet voor niets dat de meeste ondernemers ofwel de schaapjes op het droge hebben, ofwel jong zijn. Op die momenten in je leven is het makkelijk om in het diepe te springen. Ik studeerde nog automotive engineering aan de TU Eindhoven. In anderhalf jaar tijd hadden we al tien man voor ons werken. Daardoor ben ik nooit verder gekomen dan mijn bachelor.

Een van de initiatieven van z’n eerste bedrijf was Project 33. Hans: ‘Ik heb altijd veel ideeën. In Project 33 werkten we het idee uit dat het toch mogelijk moet zijn om mensen een auto aan te bieden op het moment dat ze er een nodig hebben. Voor de rest van de tijd, kunnen ze prima zonder. Nog voordat we het concept goed hadden uitgewerkt, hadden we al enkele investeerders aan boord en een eerste grote klant. Toen moesten we wel. We gaven de leiding van Vention – dat overigens nog steeds bestaat – uit handen en richtten ons vanaf die tijd volledig op Amber. Je zou kunnen zeggen dat Amber een uit de hand gelopen project is.

Met de komst van de coronacrisis is de spontaniteit weg, meent hij. Hans: ‘Daar heb ik het meest last van. Alles is gepland. Er is bijna geen ruimte meer voor toevallige ontmoetingen of gebeurtenissen. Dat vind ik jammer. Tegelijkertijd geeft de crisis me de mogelijkheid om stil te staan bij wat we aan het doen zijn. Dat reflecteren levert veel op. Bijvoorbeeld dat we ons ten onrechte profileren als deelauto. We zijn veel meer een taxi waarin je zelf rijdt. Dat moeten we beter uitdragen.’
Zijn gedrevenheid komt volgens hemzelf voort uit frustratie. ‘Ik denk dat de meeste ondernemers wel een beetje gefrustreerd zijn in de positieve zin van het woord’, zegt hij. ‘We zien hoe dingen anders en beter kunnen. Noem het ongeduldig. Of getergd. “We moeten dat gewoon kunnen”, denk ik dan. Die gedachte motiveert mij. Het kan. En dus doen we het gewoon.’

• Leeftijd: 27
• Woonplaats: Eindhoven
• Aantal ondernemersjaren: 6
• Grootste droom: Een bedrijf bouwen dat impact gaat maken op de wereld
  

‘We faciliteren de klant tot de millimeter’, zegt Hans de Penning over Amber. Een uniek softwareprogramma dat De Penning zelf heeft laten ontwikkelen, maakt dit mogelijk. Het is een van de geheimen achter het succes van Amber.

‘Mobiliteit verandert’, zegt Yorick Tomassen, business partner Mobiliteit bij Centraal Beheer. ‘Er zijn niet alleen minder auto’s op de weg vanwege de coronacrisis, bedrijven denken sowieso anders na over de invulling van hun wagenpark. De tijd dat medewerkers vanzelfsprekend een leaseauto kregen, is voorbij. Steeds vaker maken bedrijven de keuze voor deelauto’s of OV-tegoed.

Met name de jonge generatie wil vooral het gebruik van mobiliteit en niet het bezit ervan.’ Mobility as a Service, ofwel MaaS is daarmee aan een opmars begonnen. Tomassen: ‘Medewerkers willen snel en makkelijk vervoer van A naar B op het moment dat zij dat nodig hebben. Ook bieden steeds meer bedrijven hun medewerkers elektrische fietsen aan. Vooral in stedelijke gebieden is fietsen veel efficiënter dan autorijden. En beter voor de vitaliteit.’

De veranderde kijk op het wagenpark is een logisch gevolg van de veranderende wens van de medewerker en toenemende aandacht voor duurzaamheid. Tomassen: ‘Als we dan weten dat de gemiddelde auto in Nederland 96 procent van de tijd stilstaat, is het logisch dat we nu met elkaar kijken naar alternatieve mobiliteitsconcepten.’