Uitwerking
Bij de afwikkeling van aansprakelijkheidszaken moet de schade van de benadeelde volgens de wettelijke regels van artikel 6:95 BW e.v. worden vergoed. Uitgangspunt is dat de benadeelde in dezelfde vermogenspositie wordt gebracht als direct voorafgaand aan het schadevoorval. Er kunnen bij een schaderegeling onzekerheden voor de toekomst bestaan. Hiermee moet bij een (eind)regeling van de schade rekening worden gehouden.
Er kan bij letsel niet altijd worden vastgesteld wat de blijvende gevolgen van een ongeval zijn. In sommige gevallen ontstaat bijvoorbeeld een verhoogd risico op medische en andere complicaties in de toekomst die het gevolg zijn van het ongeval. Voorbeeld is een breuk in een gewricht dat een verhoogd risico geeft op artrose (slijtage). Dit kan zich nog vele jaren na een ongeval aan het licht komen. De medisch adviseur van één of beide partijen zal dit risico op basis van de medische informatie moeten inschatten.
Mogelijk toekomstige complicaties vormen een risico op toekomstig letsel en schade waarbij tijdens een afwikkeling rekening mee dient te worden gehouden. Een dergelijke schade kan aanzienlijk zijn wanneer de benadeelde door later optredende complicaties uitvalt bij het werk, wordt beperkt in het huishouden of bij het doen van klussen in en om het huis. Er zijn twee mogelijkheden om deze toekomstrisico’s in de afwikkeling van de schade mee te laten wegen.
De grotere letselschades worden meestal afgewikkeld met een vaststellingsovereenkomst. Dat is een door beide partijen ondertekend document waarmee de schade bindend voor beide partijen wordt vastgesteld. In de vaststellingsovereenkomst kan voor onzekerheden in de toekomst een voorbehoud met een bepaalde termijn worden opgenomen. Als de genoemde complicatie zich binnen de die termijn optreedt, dan zal de schade die daarvan het gevolg is alsnog worden vergoed. Er moet dan wel medisch worden vastgesteld dat er daadwerkelijk sprake is van complicaties die het gevolg zijn van het ongevalsletsel. De kosten die hiermee gepaard gaan komen in beginsel voor rekening van de aansprakelijke partij.
Ten tweede kan de aansprakelijke partij ervoor kiezen om benadeelde een bedrag aan te bieden om het toekomstige risico af te kopen. Ook dit zal worden opgenomen in een vaststellingsovereenkomst. De bedragen hiervoor zijn afhankelijk van de individuele situatie van benadeelde. Het grote voordeel is dat de zaak voor beide partijen definitief wordt afgerond.
Omdat het voor beide partijen vaak het meest wenselijk is om een schade af te wikkelen en achter zich te laten zal men vaak kiezen voor de laatstgenoemde optie. Een schaderegeling kan belastend kan zijn voor de benadeelde, terwijl het openhouden van een zaak voor de aansprakelijke verzekeraar vaak kosten en financiële onzekerheid met zich meebrengt. Dit is een meer pragmatische manier van afwikkelen door op de korte termijn een hoger bedrag te betalen om de zaak definitief te kunnen afsluiten.
Er kan bij letsel niet altijd worden vastgesteld wat de blijvende gevolgen van een ongeval zijn. In sommige gevallen ontstaat bijvoorbeeld een verhoogd risico op medische en andere complicaties in de toekomst die het gevolg zijn van het ongeval. Voorbeeld is een breuk in een gewricht dat een verhoogd risico geeft op artrose (slijtage). Dit kan zich nog vele jaren na een ongeval aan het licht komen. De medisch adviseur van één of beide partijen zal dit risico op basis van de medische informatie moeten inschatten.
Mogelijk toekomstige complicaties vormen een risico op toekomstig letsel en schade waarbij tijdens een afwikkeling rekening mee dient te worden gehouden. Een dergelijke schade kan aanzienlijk zijn wanneer de benadeelde door later optredende complicaties uitvalt bij het werk, wordt beperkt in het huishouden of bij het doen van klussen in en om het huis. Er zijn twee mogelijkheden om deze toekomstrisico’s in de afwikkeling van de schade mee te laten wegen.
De grotere letselschades worden meestal afgewikkeld met een vaststellingsovereenkomst. Dat is een door beide partijen ondertekend document waarmee de schade bindend voor beide partijen wordt vastgesteld. In de vaststellingsovereenkomst kan voor onzekerheden in de toekomst een voorbehoud met een bepaalde termijn worden opgenomen. Als de genoemde complicatie zich binnen de die termijn optreedt, dan zal de schade die daarvan het gevolg is alsnog worden vergoed. Er moet dan wel medisch worden vastgesteld dat er daadwerkelijk sprake is van complicaties die het gevolg zijn van het ongevalsletsel. De kosten die hiermee gepaard gaan komen in beginsel voor rekening van de aansprakelijke partij.
Ten tweede kan de aansprakelijke partij ervoor kiezen om benadeelde een bedrag aan te bieden om het toekomstige risico af te kopen. Ook dit zal worden opgenomen in een vaststellingsovereenkomst. De bedragen hiervoor zijn afhankelijk van de individuele situatie van benadeelde. Het grote voordeel is dat de zaak voor beide partijen definitief wordt afgerond.
Omdat het voor beide partijen vaak het meest wenselijk is om een schade af te wikkelen en achter zich te laten zal men vaak kiezen voor de laatstgenoemde optie. Een schaderegeling kan belastend kan zijn voor de benadeelde, terwijl het openhouden van een zaak voor de aansprakelijke verzekeraar vaak kosten en financiële onzekerheid met zich meebrengt. Dit is een meer pragmatische manier van afwikkelen door op de korte termijn een hoger bedrag te betalen om de zaak definitief te kunnen afsluiten.
